Twee tekenlessen; het was het verjaardagscadeau van mijn goede vriendin Rini. Ze had net het Atelier Groeten van Marc geopend en nodigde mij hiermee uit om eens een kijkje te komen nemen.

Als je de encyclopedie open slaat en zoekt naar “die jongen die goed auto’s kan tekenen op de middelbare school”, dan kom je mijn portret tegen. Iets anders tekenen, zoals een mens, tja, dat was een uitdaging die ik liever niet aan ging. Na de Grafisch Lyceum Amsterdam en het College Of MultiMedia in Amsterdam had ik eigenlijk het potlood neergelegd. Niet omdat ik tekenen niet meer leuk vond, het werd simpelweg niet meer van mij verwacht. Thuis ontbrak de tijd er voor, of beter gezegd, ik nam de tijd er niet meer voor.

En dat is jammer, want tekenen met echt materiaal is veel directer en fijner dan achter een scherm. Zeker in een wereld waar steeds meer creativiteit door software wordt gestuurd, is het prettig om weer terug te gaan naar de basis. De wekelijkse lessen zorgen er voor dat ik blijf oefenen. Niet dwingend, maar als een prettig steuntje in de rug. Nu ik de lessen een tijdje volg zie ik ook verbetering in mijn digitale werk. Een soort van reverse engineering. Ik durf nu dan eindelijk ook eens mensen te tekenen in plaats van auto’s. Niet meer dan logisch dat ik mijn verjaardagscadeau heb omgezet in een vaste hobby.

In de komende weken zal ik in deze blog vertellen over mijn ervaringen met de materialen, technieken en al het nieuwe wat ik leer in de cursus Tekenen en schilderen voor volwassen (met al enige ervaring). Tot dan!

Lars Scholten